Film eleştirmeni / Yazar Mehmet Açar'ın Çocukla Sinema kitabının yazarı Burak Göral'la söyleşisi... Kitapla çok önemli bir boşluğu doldurduğunu düşünüyorum. Gönül rahatlığıyla anne ve babalara önerebileceğim bir kitap... Önsöz yazında 2014 yılında blogunda okurlarınla paylaştığın bir listenin ardından böyle bir kitap yazmaya karar verdiğini söylüyorsun. Oğlun Emre o zamanlar kaç yaşındaydı ve o listeye tepkisi ne oldu? Okurlar kadar Emre'nin de seni motive ettiğini söyleyebilir miyiz?
Emre doğmadan önce hep hayalini kurduğum bir şeydi, çocuğumla sevdiğim bütün filmleri tekrar izlemek... Onun filmle kurduğu ilişkiyi gözlemlemek için sabırsızlanıyordum. İzlemesini merakla beklediğim filmleri ona izletirken nelerden hoşlandığını, etkilendiğini tespit etmek bana o filmleri ilk kez izlemek kadar keyif verdi her zaman. Bu deneyimleri etrafımdaki ebeveynlerle paylaştıkça biraz özendirici oldum sanırım. Sonra benden sürekli film tavsiyeleri istenmeye başladılar. Ben de Emre'yle izlediklerimizden ve bence çocukların 12 yaşından önce mutlaka izlemesi gereken filmlerden bir liste oluşturdum. Emre o zamanlar 9 yaşındaydı. Listedeki çoğu filmi izlemiş ve benimle konuşmuştu. Birlikte film izlemeyi sadece birlikte eğlenmek olarak görmüyorum. Beraber film izlemenin eğer doğru kullanılırsa aynı zamanda bir iletişim modeli olduğunu da düşünüyorum. Emre’yle bu filmler sayesinde birbirimizle her konuyu daha rahat ve örneklerle konuşabileceğimiz bir iletişim kurduk. En önemlisi sinema sayesinde muhakeme yeteneğinin ve empati duygusunun çok daha iyi geliştiğini düşünüyorum.
Kitapta çocukların 12 yaşına basmadan seyretmesi gereken çok farklı türlerde 52 filmlik bir liste var. Liste hazırlamanın ne kadar zor bir iş olduğunu bilirim. Kriterlerin neydi? Çok zorlandın mı?
Kariyerimin en başlarında henüz elimizin altında internet bile yokken listeler hazırlardım. Hatta bunların bir kısmını senin genel yayın yönetmenliğini yaptığın Sinema dergisinde yapmıştım hatırlarsın. Tablo şeklinde yapıyordum ve tamamen hafızamda kalmış film dağarcığından ve Agah Özgüç, Atilla Dorsay gibi büyüklerimizin kaynaklarında sağlamasını yaparak çıkarıyordum. O zamanlar daha zorluydu doğrusu.
Şimdi durum daha enteresan bir noktaya geldi. Son 5-6 yılda düz yazı okumanın yerini birer paragraflık açıklamalardan oluşan listeler ve elbette video kritikler ya da video makalaler aldı. Ben de yeniden tablo ve liste yapmaya epey direndim doğrusu. Ama sonra şunu farkettim: 2014'te bile neredeyse her konuda film listeleri yapılırken çocuklar için yapılan film listeleri hem çok az, hem yetersiz hem de ciddiyetten uzaktı. Bu yüzden kolları sıvadım.
Mesele çocuklara sinema sanatının en iyilerini sunmak değil benim açımdan hiçbir zaman. Mesele derdi olan ve çocuklara dünyayı ve insan doğasını kavramakta yardımcı olabilecek hikâyeler anlatan filmleri seçmekti. Vicdan, adalet, hoşgörü, paylaşımcı olmak, mücadeleyi bırakmamak gibi temaları çok iyi anlatılmış hikâyeler eşliğinde çocukla konuşabilmek ebeveynler için büyük kolaylık aslında.
Söyleşinin tamamı için tıklayınız...
0 Yorum